Kilka dni temu premier Mateusz Morawiecki uroczyście zainaugurował rządowy program pomocy osobom z niepełnosprawnościami "Dostępność Plus". Podczas konferencji szef rządu zapowiedział, że rozważane jest wprowadzenie nowej funkcji - asystenta osoby niepełnosprawnej.
Kluczowym zadaniem programu jest samodzielność osób z niepełnosprawnościami - będzie można to osiągnąć m.in. przez odpowiednie dostosowanie infrastruktury publicznej i usług. W ciągu 7 lat na ten cel wydanych zostanie 23 mld zł. Podczas konferencji inaugurującej program premier odniósł się do problemu braku odpowiednich udogodnień w miejscu zamieszkania osoby niepełnosprawnej - rozwiązaniem mogłoby być wprowadzenie nowej funkcji - asystenta osoby niepełnosprawnej, jako część programu. Premier podkreślił, że "asystent osoby niepełnosprawnej będzie osobą, która ma w różnych okolicznościach i w różnego rodzaju niepełnosprawnościach dopomagać, być dostępnym", jednocześnie taki asystent ma "zwiększyć przestrzeń wolności dla osób niepełnosprawnych".
Propozycja ta w pewnym stopniu ma na celu uzupełnić lukę w programie, który według głównych założeń ma koncentrować się na infrastrukturze publicznej, a pomija problem dostępności np. w dotychczasowym miejscu zamieszkania osób z niepełnosprawnościami.
Program Dostępność Plus ma ułatwić np. seniorom, osobom z niepełnosprawnościami czy kobietom z dziećmi poruszanie się w przestrzeni publicznej. Rząd w latach 2018-2025 zamierza przeznaczyć na realizację tego programu ponad 23 mld zł - z funduszy unijnych i krajowych oraz tak zwanych funduszy norweskich i EOG. Za przygotowanie programu odpowiada Ministerstwo Inwestycji i Rozwoju.
Program będzie miał dwa wymiary. Pierwszy zakłada, że państwo w swoich działaniach będzie zawsze uwzględniać potrzeby osób z niepełnosprawnościami. Czyli na przykład wprowadzi prawo, które zagwarantuje, że nowe budynki będą pozbawione barier architektonicznych, każdy nowo kupiony pociąg, autobus albo tramwaj będzie przygotowany do obsługi osób z niepełnosprawnościami, przestrzeń publiczna (na przykład wyjście z dworca, dojście na perony, przejścia dla pieszych) będzie odpowiednio oznakowana. Przewidywane jest również kształcenie specjalistów w tym zakresie, a także tworzenie nowych technologii. Drugi wymiar to inwestycje (budowlane, transportowe, technologiczne) w istniejącą infrastrukturę, przestrzeń, środki transportu, strony internetowe czy usługi o charakterze powszechnym. Czyli dostosowanie tego, co już istnieje, do potrzeb osób z niepełnosprawnościami.
Źródło informacji: gazetaprawna.pl
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz